Λεβέντες και «άρχοντες»

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Τα δημοψηφίσματα δεν προσφέρονται για καθημερινή χρήση, ούτε είναι «παιχνίδια» για μικρά παιδιά.

Δεν γίνονται κάθε τόσο, ούτε καν με τη συχνότητα των βουλευτικών εκλογών. Μάλιστα, σπανίως ιστορικά το ίδιο πρόσωπο ή η ίδια γενιά κλήθηκε περισσότερες από μια φορά να απαντήσει στο δίλημμα του «ναι» ή του «όχι».

Το τελευταίο έγινε πριν από 40 χρόνια, ήταν το πιο δημοκρατικό στη σύγχρονη ελληνική ιστορία και με ένα σαφέστατο και ευκρινές ερώτημα έκρινε το πολιτειακό.

Γι’ αυτό και το αποτέλεσμα δεν αμφισβητήθηκε ούτε απ’ αυτόν που αφορούσε.

Τώρα, με ένα ασαφές και κεκαλυμμένο ερώτημα δεν κρίνεται, όπως πολλοί διατείνονται, εάν θα είναι πολύ ή λιγότερο οδυνηρά τα μέτρα.

Όσο κι αν γίνεται προσπάθεια γι’ αυτό, κανένας σοβαρός δεν μπορεί να δεχθεί ότι ένα δημοψήφισμα γίνεται για τον ΦΠΑ 13% ή 23% στα νησιά, ούτε εάν τα ΜΗΣΥΦΑ θα πωλούνται και στα σούπερ μάρκετ.

Διακυβεύονται πολύ πιο κρίσιμα ζητήματα και αυτό το αντιλαμβάνονται όλοι πια και περισσότερο η ίδια η κυβέρνηση.

Το βράδυ της Κυριακής με το άνοιγμα της κάλπης αλλάζουν όλα.

Ανάλογα με το αποτέλεσμα κρίνεται όχι μόνο η μορφή του νομίσματος, αλλά και η ίδια η θέση της χώρας, οι συμμαχίες και ο προσανατολισμός της.

Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι το «όχι» ή το «ναι» θα σημάνουν περίπου το ίδιο πράγμα ή κάποιες μικροαλλαγές, άνευ σημασίας, και πως τη Δευτέρα οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα, όλα θα κυλήσουν ομαλά.

Τα Δημοψηφίσματα δεν γίνονται κάθε μέρα κι αυτό της Κυριακής θα κρίνει το μέλλον της χώρας τουλάχιστον για μια γενιά.

Πριν από δύο χρόνια σ’ ένα ξενοδοχείο της Βαρσοβίας ο Β. Σόιμπλε προσέφερε στον τότε υπουργό Οικονομικών, Ευάγγ. Βενιζέλο, 50 δισ. ως «διευκόλυνση» για να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ.

Την Κυριακή πολλοί προτίθενται από «εθνική υπερηφάνεια» και φιλότιμο να αποχωρήσουν «δωρεάν».

Σίγουρα ο Σόιμπλε θα χαμογελάει, ακόμη άλλωστε, οι Έλληνες πολλές φορές στην ιστορία φέρθηκαν λεβέντικα και «αρχοντικά». Η βλακεία χωράει και στην κάλπη.